خاصيت درماني لامپ هاي سنگ نمك ديانا
نمك يك ماده معدني و بـلـورين ميباشد كه عمدتاً از سـديم كلرايد تشـــكيل يافته ميباشد. سديم و كلر دو جزء اصلي نمك خوراكي براي بقاي تمام جان داران از گزاره آدم ضروري مي باشد. نمك طبيعي او‌لين و كهن ترين ماده‌ي ضد عفوني كننده ي مورخ آدم ميباشد. نمك در هر دو جور به دست آمده از آب دريا و سنگ نمك، از ديرباز در يونان باستان تحت عنوان يك كدام از مواد غذايي داراي منفعت براي هضم طعام و دفع مواد زائد تن شناخته گرديده و به فعاليت رفته ميباشد. شايد به همين خيال ميباشد كه گمان مي‌رود از نخست نمك در اصلً به خيال خاصيت درماني‌اش گزينه دقت قرار گرفته ميباشد. تركيبي از نمك، آب و سركه تحت عنوان يك ماده تهوع‌آور گزينه به كارگيري قرار مي‌گرفته ميباشد. مصرف تركيبي از شيرگاو و آب‌نمك به نسبت دو به يك هنگام صبح و با معده خالي تحت عنوان دارويي براي لك‌هاي پوستي به كارگرفته شده‌است. هيپوكراتس Hypokrats طبيب يوناني همينطور به خاصيت استنشاق بخار آب‌نمك اشاره نموده است كه براي امراض تنفسي داراي فايده تشخيص داده گرديده بود. طبق آخري پژوهش ها علمي، بلورهاي درخشنده نمك تحت عنوان يكي منابع مولد طبيعي يون (ذرات آبستن) شناخته گرديده‌اند. هنگامي خورشيد بدين سنگ‌ها مي تابد در آن انرژي خاصي ساخت ميشود.